Seguindo o libro de "Yo voy conmigo" de @rdiazreguera, estivemos
reflexionando sobre como somos, cales son eses pequenos, e non tan
pequenos, detalliños que nos fan unicas e unicos. Despois de ler o
conto, debuxámonos facendo especial fincapé nas nosas ás e nuns
"monigotes" que levabamos pegados nas costas, fómoslle escribindo a
todas e todos que admiramos de cada un.
Decidimos non esquecer nunca que non debemos deixar de ser o que somos por gustarlle a ninguén!
No hay comentarios:
Publicar un comentario